Η κατάθλιψη αποτελεί μία από τις πιο συχνές, περισσότερο κοστοβόρες και σημαντικότερες αιτίες αναπηρίας στις Η.Π.Α. Από τα άτομα που με κατάθλιψη, μόνο το 1/5 λαμβάνει ψυχοθεραπεία και το 1/3 φαρμακοθεραπεία.
Αρκετοί παράγοντες που σχετίζονται με το περιβάλλον έχουν συνδεθεί με την κατάθλιψη: η φτώχεια, οι αρνητικές οικογενειακές σχέσεις, το διαζύγιο των γονέων, η παιδική κακοποίηση και άλλα στρεσογόνα γεγονότα ζωής. Στις περιπτώσεις αυτές, ο κίνδυνος για κατάθλιψη είναι αυξημένος αμέσως μετά την εμπειρία του γεγονότος παρότι τα αποτελέσματα της δυσάρεστης εμπειρίας μπορεί να διαρκούν ολόκληρη τη ζωή.
Σχετικά με τη γενετική διάσταση της κατάθλιψης, υπάρχουν ισχυρά δεδομένα που την υποστηρίζουν. Η κατάθλιψη ζει στις οικογένειες. Αυτό σημαίνει ότι άτομα με Μείζονα Καταθλιπτική Διαταραχή έχουν 3 φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν κάποιο συγγενή 1ου βαθμού με κατάθλιψη, από τα άτομα που δεν έχουν Μείζονα Καταθλιπτική Διαταραχή. Μελέτες σε διδύμους έδειξαν ότι η κατάθλιψη είναι μετρίως κληρονομήσιμη: το 40% της επικινδυνότητας για κατάθλιψη οφείλεται σε γενετικούς λόγους.
Η έρευνα δε σταματά στον εντοπισμό του ρόλου της γενετικής προδιάθεσης, αλλά προσπαθεί να εντοπίσει και τις συνιστώσες του γενετικού υλικού που εμπλέκονται με τη διαταραχή. Παρότι σε άλλες διαταραχές η τεχνολογία βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα τις συνιστώσες που συμμετέχουν, για την κατάθλιψη τα αποτελέσματα της έρευνας δεν στέφονται με επιτυχία. Ωστόσο, οι προσπάθειες συνεχίζονται και η επιστημονική συζήτηση εμπλουτίζεται διαρκώς με νέα δεδομένα.
πηγή: Dunn EC και συν. (2015). Genetic determinants of depression: recent findings and future directions. Harv Rev Psychiatry
Τι είναι η ζήλια; Πρόκειται για το συναίσθημα που προκύπτει όταν φοβόμαστε ότι η «ιδιαίτερη» σχέση που έχουμε με...
Αποτελεσματικότητα ψυχοθεραπείας και φαρμακοθεραπείας Μετα-ανάλυση 67 μελετών σύγκρινε την αποτελεσματικότητα της φαρμακοθεραπείας και της ψυχοθεραπείας σε διάφορες ψυχικές διαταραχές....
Ο ρόλος του θυμού Ο θυμός σύμφωνα με διάφορες θεωρίες, ανήκει στα βασικά ανθρώπινα συναισθήματα. Αυτό σημαίνει ότι αφορά...
Στα τέλη του 1950, οι κυρίαρχες προσεγγίσεις για τις συναισθηματικές δυσκολίες ήταν το βιολογικό μοντέλο και η ψυχανάλυση. Τότε,...