Μελέτη του Northeastern University χρησιμοποιώντας μια συσκευή καταγραφής συνομιλίας, επανακαθορίζει το στερεότυπο αυτό.
Διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες τείνουν να μιλούν περισσότερο όταν συμμετέχουν σε εργασίες που απαιτείται συνεργασία, ενώ η διαφορά μεταξύ των δύο φύλων είναι μικρή όταν λαμβάνουν μέρος σε εργασίες που δεν είναι απαραίτητο να συνεργαστούν με κάποιο άλλο άτομο. Δηλαδή οι γυναίκες φαίνεται να είναι περισσότερο πρόθυμες να συνεργαστούν με άλλα άτομα, όταν αυτό είναι απαραίτητο, κατά συνέπεια είναι και πιο ομιλητικές.
Οι άνδρες έχουν περισσότερο ενεργητικό ρόλο στη συζήτηση από τις γυναίκες, όταν η ομάδα των ατόμων που συνομιλούν αποτελείται από 6 ή περισσότερα άτομα.
Οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα διεξαχθεί η συζήτηση και το φύλο των συμμετεχόντων λειτουργούν συνδυαστικά καθορίζοντας το πόσο θα μιλήσει ο καθένας.
πηγή: Onnela JP και συν. (2014). Using sociometers to quantify social interaction patterns
Ορισμός αναβλητικότητας Ως αναβλητικότητα ορίζεται η ηθελημένη καθυστέρηση μιας επιδιωκόμενης πράξης, παρ’όλη τη γνώση ότι η καθυστέρηση αυτή μπορεί να...
Η ανάγκη να «αρέσουμε», να φανούμε «καλοί», να μη δεχθούμε κριτική, να μη μας απορρίψουν οι άλλοι, μπορεί να...
Η εξήγηση για το πεπρωμένο «Ήταν γραφτό να γίνει» ή «Όλα γίνονται για κάποιο λόγο». Φράσεις σαν αυτές ακούμε...
Τελειομανία. Βοηθά την επίτευξη των στόχων μας; Με την έλευση της νέας χρονιάς αρκετοί από εμάς σκεφτόμαστε την αλλαγή...