Μελέτη του Northeastern University χρησιμοποιώντας μια συσκευή καταγραφής συνομιλίας, επανακαθορίζει το στερεότυπο αυτό.
Διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες τείνουν να μιλούν περισσότερο όταν συμμετέχουν σε εργασίες που απαιτείται συνεργασία, ενώ η διαφορά μεταξύ των δύο φύλων είναι μικρή όταν λαμβάνουν μέρος σε εργασίες που δεν είναι απαραίτητο να συνεργαστούν με κάποιο άλλο άτομο. Δηλαδή οι γυναίκες φαίνεται να είναι περισσότερο πρόθυμες να συνεργαστούν με άλλα άτομα, όταν αυτό είναι απαραίτητο, κατά συνέπεια είναι και πιο ομιλητικές.
Οι άνδρες έχουν περισσότερο ενεργητικό ρόλο στη συζήτηση από τις γυναίκες, όταν η ομάδα των ατόμων που συνομιλούν αποτελείται από 6 ή περισσότερα άτομα.
Οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα διεξαχθεί η συζήτηση και το φύλο των συμμετεχόντων λειτουργούν συνδυαστικά καθορίζοντας το πόσο θα μιλήσει ο καθένας.
πηγή: Onnela JP και συν. (2014). Using sociometers to quantify social interaction patterns
Γνωστική Συμπεριφορική Θεραπεία στη Διαταραχή πανικού Έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 201 άτομα με διαταραχή πανικού (με ή χωρίς αγοραφοβία),...
Τι είναι η αβεβαιότητα; Η αβεβαιότητα είναι μια δυσάρεστη κατάσταση, αλλά η βεβαιότητα είναι μια παράλογη κατάσταση. Η παραπάνω...
Υλικά αγαθά και ευτυχία Οι άνθρωποι παρότι ξοδεύουν χρήματα για να νιώσουν ευτυχισμένοι συχνά δεν τα καταφέρνουν, αφού όπως...
Η ανάγκη να «αρέσουμε», να φανούμε «καλοί», να μη δεχθούμε κριτική, να μη μας απορρίψουν οι άλλοι, μπορεί να...